Vietnam deel 2

Hallo allemaal,

Het avontuur in Azië zit er voor mij alweer een aantal dagen op en Ivo heeft zijn reis ook alleen voortgezet, dus tijd voor een nieuwe blog! De laatste blog is geëindigd nadat we één van de grootste grotten van de wereld bezocht hebben. Hierna zijn we met de nachtbus naar Hanoi gegaan, om vanuit daar meteen de gewone bus te pakken richting Cat Ba. Dit is een eiland in de buurt van Halong Bay, die door veel toeristen gebruikt wordt als plaats om de omgeving te bekijken. Maar eerst de reis er naartoe. Bij vertrek uit Dong Hoi was het al aardig frisser geworden en na een lange dag in de regen hadden we het al aardig koud. Het mooie weer leek in ieder geval ff over. Helaas bleek dit in Hanoi niet veel beter te zijn en toen we daar ’s ochtends aankwamen was het rond het vriespunt. Dit was ff wennen en ook wel afzien, zeker voor Ivo die zijn korte broek nog aanhad. Het was volgens ons ook kouder dan normaal, want er was nergens een verwarming te bekennen zowel in de bus als op Cat Ba niet. Eenmaal aangekomen in Cat Ba was het ook nog steeds vreselijk koud en gingen we snel opzoek naar een hostel met als één voorwaarde: een warme douche. Na we deze gevonden hadden en we geprobeerd hadden het iets warmer te krijgen (slechts deels gelukt), hebben we de stad verkend. Deze was vrij klein en er waren ook bijzonder weinig mensen, waarschijnlijk ook vanwege de kou. Dus hebben we de rest van de dag vooral besteed aan ontspanning en het regelen van een tour voor de volgende dag. Deze tour was een boottocht naar de twee baaien in de buurt, waaronder ook Halong Bay. Gelukkig had de boot een dicht gedeelte, waardoor we niet in de koude wind zaten, maar we konden gelukkig ook op het dak om de omgeving goed te kunnen zien. De baaien zijn plekken waar allemaal steile rotsen uit het water steken, wat zelfs zonder zon erg indrukwekkend is om te zien. Misschien had het weer zelfs een extra effect op de omgeving. Tijdens de boottocht was ook de mogelijkheid om te zwemmen en te kanoën. Zwemmen was uiteraard veel te koud en eerlijk gezegd zagen we ook wel een beetje op tegen het kanoën, maar omdat we met kanoën een grot in gingen hebben we het toch maar gedaan. En het was het waard, want het was erg mooi en we hebben zelfs nog apen gezien die daar leven en die maar zelden zo laag komen dat ze te zien zijn met deze tour. Zat het toch weer mee! Dit was eigenlijk alles wat we in Cat Ba gedaan hebben, en zijn de volgende dag richting Sapa vertrokken. Ook dit was weer een lange reis waarvoor we wederom een nachtbus gebruikt hebben. We zouden om 7:30u aankomen, maar dit werd helaas 5:00u en dus kwamen we weer lekker vroeg aan. Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door twee vrouwtjes die ons meteen om 5:00u al een trekking wilden verkopen. Hadden wij natuurlijk weinig zin in en zijn richting een hostel gelopen. Ook hier was het weer veel te koud, maar ’s middags na een korte slaap (was wel weer nodig na het lange reizen) was het gelukkig iets warmer geworden. Ook nu maar weer de stad bekeken, die wederom erg klein was. We hebben nog een loopje naar een ander bergdorpje gemaakt wat wel geinig was, maar toen we entree moesten betalen zijn we omgekeerd omdat we de volgende dag een trekking zouden doen en dan zouden we al genoeg van deze dorpjes tegenkomen. Na de rest van de dag weer ontspannen te hebben, zijn we de volgende dag begonnen aan de trekking. Omdat het ook in Sapa door de kou erg rustig was (al viel de kou die dag gelukkig erg mee), hadden we een kleine groep van 4 toeristen. Er liepen nog een paar vrouwen mee van de dorpjes waar we langs zouden komen, maar waarom was niet helemaal duidelijk. Achteraf bleek dat dit een verkapte verkoop tactiek was, omdat ze met de lunch allemaal spullen begonnen te verkopen. Volgens mij is iedereen hier ingetuind. Maakt allemaal niet uit, want de trekking was erg mooi. We liepen door de bekende rijstvelden van Sapa, maar door het seizoen was er helaas geen rijst. Dit maakte het gelukkig niet minder indrukwekkend en later kwam zelfs de zon ook nog door, dus onze dag kon niet meer stuk. We hebben dan ook erg genoten van de trekking. Dit was eigenlijk alles wat we voor Sapa op de planning hadden staan, dus pakten we de volgende dag de bus om 16:00u omdat de reistijd te kort was voor een nachtbus. We hadden dus nog een halve dag te vullen, dus ben ik naar de kapper gegaan (Ivo was eerder in Hoi An al geweest). De kapster vond het allemaal maar erg interessant dat ik zo lang was, dus na het knippen moest ik toch ook nog maar ff met haar op de foto. Want dat mag allemaal.

Aangekomen in Hanoi, veel later dan gepland, meteen naar het hostel gegaan en gaan slapen. De volgende dag stond er een flinke loop op het programma, want we hadden hier maar twee volle dagen en wilden zoveel mogelijk van de stad zien. We zijn meteen maar naar het Mausoleum gegaan, waar het lichaam van Ho Chi Minh ‘tentoongesteld’ ligt. Het kwam op ons meer over als een wassenbeeld, maar hij schijnt het echt te zijn dus moeten we dat maar geloven. Vlak bij het Mausoleum meteen naar het oude huis en paleis van de beste man geweest, maar ze hadden bijna middagpauze dus of wij even tempo wilden maken. Gelukkig was er niet heel veel te zien en waren we ook snel klaar. Verder zijn we nog naar de oudste tempel van Hanoi en naar een literatuur tempel geweest. Allebei best geinig, maar niet heel bijzonder. Elk weekend is er in Hanoi een nachtmarkt en toevallig was het tijdens ons bezoek aan Hanoi weekend, dus vielen we met de neus in de boter. Beide avonden zijn we naar deze markt gegaan waar ze best leuke spullen hadden, maar vrijwel alle kleding en schoenen waren te klein voor mij en zelfs voor Ivo werd het zeuren. De volgende dag besloten we het rustiger aan te doen, door in ieder geval minder te gaan lopen, maar dat is ook niet helemaal gelukt. We zijn begonnen met een bezoek aan een oude gevangenis die gebruikt is door zowel de Fransen als de Vietnamese in de voorgaande oorlogen. Erg interessant ook weer, maar de periode waarin de Vietnamese het gebruikte, werd wel lekker opgehemeld. Een beetje propaganda daar zijn ze niet vies van. Verder zijn we vooral opzoek gegaan naar souvenirs, omdat het de laatste dag in Vietnam was en we hadden nog vrijwel niks. De volgende dag moesten we 5:00u op om op tijd op het vliegveld te zijn voor onze vlucht van 9:00u naar Kuala Lumpur. Alles ging vrij goed en rond 15:00u hadden we een hostel gevonden in China Town in Kuala Lumpur. We hadden alleen nog geen idee wat hier allemaal te doen was en wat we zouden doen, dus daar hebben we de rest van de dag voor gebruikt. De enige volle dag in Kuala Lumpur (het was meer een soort lange overstap waarbij we mooi de stad mee konden pakken) hebben we de stad verkend. We zijn naar een heilige grot geweest, die als een van de heiligste plekken gezien wordt van het Hindoeïsme buiten India, maar viel ons een beetje tegen. De grot zelf was mooi, maar doordat ze er een soort tempel van gemaakt hebben is de grot eigenlijk verpest. Verder hebben we nog de grootste moskee bezocht en moesten we een jurk aantrekken, maar het gebouw was best aardig en er was veel informatie over de Islam te verkrijgen. Niet heel veel van geleerd, maar we hebben het wel geprobeerd. Als laatst zijn we natuurlijk naar de Patronas Twin Towers geweest. Die kunnen we natuurlijk niet overslaan, want daar staat Kuala Lumpur bekend om. Zo zat deze dag er ook weer op en was dit onze laatste volle dag samen op deze reis. Na de volgende dag goed uitgeslapen te hebben zijn we naar het vliegveld gegaan. Maar ondanks dat het eigenlijk hetzelfde vliegveld is, moesten we beide inchecken in een ander gebouw en hebben we dus al vrij vroeg afscheid van elkaar moeten nemen. Om 17:20u is Ivo naar Myanmar gevlogen en ik ben om 17:30u naar Nieuw-Zeeland gevlogen. Dit was het dan, onze gezamenlijke blog. We hebben afgesproken dat we, als we tijd en zin hebben, allebei gaan proberen een eigen blog op deze website te plaatsen. Op deze manier kunnen jullie zowel de verhalen van Ivo als de verhalen van mij volgen via deze website. Ik denk dat ik vanuit Nieuw-Zeeland wel een blog bij zal houden, dit zullen dan één of twee verhalen worden. In ieder geval hoop ik dat iedereen genoten heeft van onze gezamenlijke verhalen tot nu toe en hoop dat de volgende verhalen ook met plezier gelezen zullen worden.

Groetjes