Battambang, Phnom Penh, Sihanoukville, Koh Kong en Trat

Hallo allemaal,

Vandaag is het 5 december, dus tijd voor een cadeau van onze kant: een nieuwe blog. De vorige blog is alweer een tijdje geleden dus er is weer een hoop te vertellen. Zaten we vorige keer nog in de bus richting Battambang in Cambodja, nu zijn we alweer onderweg naar Bangkok. Maar eerst Battambang.

Dit is een redelijk rustige plaats in het westen van Cambodja en daardoor ook minder toeristisch dan Siem Reap. We zaten in een mooi goedkoop hostel, goedkoopste van de reis tot nu toe, waar we ook andere backpackers ontmoet hebben. Daarmee zijn we de eerste dag twee grotten gaan bekijken, de killingcave en de batcave. Daarvoor zijn we nog met de bamboo trein gegaan. De naam verraadt al wat het is. De killingcave was indrukwekkend door de trieste geschiedenis. In deze grot zijn meer dan 10.000 mensen gegooid door de khmer roughe en daardoor om het leven gekomen. De andere grot is bekend door de vleermuizen die bij zonsondergang massaal uit de grot vliegen. Voor ongeveer 40 minuten lang vliegt er een stroom vleermuizen naar buiten. Ze denken dat het ongeveer één miljoen vleermuizen zijn. Dit was erg leuk om te zien. De tweede dag in Battambang hebben we fietsen gehuurd om de stad zelf te bekijken en zijn we langs een verlaten treinstation, een tempel en een monument geweest. Vooral dat monument gaf een voorproefje over de donkere geschiedenis van Cambodja. 'S avonds wilden we de nachtbus naar Sihanoukville pakken. Helaas was die bus vol, net als de normale bus de volgende dag, dus besloten we de bus naar Phnom Penh te pakken. Ik denk dat ik met recht kan zeggen dat dit één van de ergste bus reizen was tot nu toe (misschien op de nachtbus na). De bus zat strak vol, de stoelen waren te krap (zelfs voor Ivo), er waren veel schreeuwende kinderen in de bus en er stond slechte Cambodjaans muziek op. Drama.

Eenmaal aangekomen in Phnom Penh zouden we meer ontdekken over de geschiedenis van Cambodja. Maar voordat we daar aan toe kwamen, moesten wij eerst allebei uitzieken. De dag dat we aankwamen voelden we ons allebei namelijk niet zo goed. Waarschijnlijk was de lunch tijdens de busreis niet zo goed gevallen en hadden we een voedselvergiftiging opgelopen. Gelukkig niks ernstigs, maar toch jammer. De tweede dag van Phnom Penh stond daarom vooral in het teken van ziekte. Na lang geslapen te hebben wilden we toch een poging doen om het Grand Palace te bezoeken, maar eenmaal aangekomen (gelukkig maar 10 minuten lopen) ging het toch niet zo goed met één van ons. Dus besloten we toch maar te wachten tot we weer wat beter waren. Gelukkig ging het de volgende dag beter en zijn we naar de bekende Killing Fields en de S-21 gevangenis gegaan. Eerst naar de Killing Fields, een plek waar tussen 1976 en 1979 ruim 20.000 mensen vermoord zijn onder het regime van de Rode Khmer van Pol Pot. Kledingstukken van de slachtoffers lagen nog steeds in de grond. Ook komen er regelmatig nog botten boven de grond. Dit was erg indrukwekkend, zeker door de audiotour die erbij zat. Hier hebben we veel informatie gekregen over deze donkere geschiedenis van Cambodja. Daarna zijn we doorgegaan naar de S-21 gevangenis. Dit is een oud schoolgebouw die in diezelfde tijd gebruikt werd als gevangenis en martel plaats voor gevangenen. Hier hebben we een rondleiding gehad, wat ook niet erg vrolijk was maar wel informatief. De Khmer rouge van Pol Pot is maar een paar jaar echt aan de macht geweest. In die periode hebben ze naar schatting 3 miljoen van de 8 miljoen inwoners de dood in weten te jagen. De stedelingen werden omgevormd tot praktisch slaven. Steden als Phnom Penh werden gedwongen ontruimd. Iedereen moest werken en voor het minste werd je gedood. Zonder kogels, die waren te duur. Allerlei boeren gereedschappen werden gebruikt. Op de Killing Fields werden de baby's doodgeslagen voor de ogen van hun moeder tegen een boom. De moeder werd kort erna omgebracht. Die boom staat er nu nog.

De volgende dag stond toch nog het Grand Palace op het programma, die eigenlijk een beetje tegen viel. Opzich wel weer een paar mooie gebouwen, maar gewoon niet zo bijzonder. Daardoor waren we ook redelijk snel klaar bij het paleis en konden we daarna nog naar een markt en een rondje in de stad maken. 'S avond waren we wel weer hersteld van de voedselvergiftiging, dus konden er weer een paar biertjes genuttigd worden. Maar uiteraard niet te veel, want de volgende dag stond er een busreis op het programma richting Sihanoukville. Daar aangekomen meteen opzoek naar een hostel, maar voor het eerst sinds de reis was het meeste vol. Maar gelukkig toch wat kunnen vinden en die is achteraf prima bevallen. Sihanoukville is de badplaats van Cambodja en daarom heerst er een andere sfeer dan in de rest van het land. Het is er erg relax en geeft dan ook een echt vakantie gevoel. Wij hebben hier dan ook onze rust gepakt en een boottocht gemaakt naar drie eilanden in de buurt. Hier hebben we gesnorkeld, wat erg mooi was. Er was veel mooi koraal en een aantal mooie vissen. Verder hebben we hier dus genoten van de rust en onze visum voor Vietnam geregeld. Na drie dagen zijn we onze weg weer vervolgd naar het laatste plaatsje in Cambodja: Koh Kong. Dit plaatsje ligt aan de grens van Thailand en is omgeven door prachtige natuur. Hier zijn wij twee volle dagen geweest. De eerste dag hebben we de stad verkend (kostte zeker een half uur) en zijn we naar een Mangrove Forrest geweest. Dit is een bos die volledig in het water staat. Dit ziet er echt mooi uit en er loopt een looppad doorheen die uitkomt bij een uitkijkpunt. De tweede dag hebben we een jungle trekking gedaan. Met z'n tweeën en een gids zijn we in een bootje gestapt en hebben we anderhalf uur gevaren door de jungle (maar wel over zeewater want er zwommen kwallen). Eenmaal aangekomen begon de trek, die niet eens zo lang was maar door de klim en het tempo van de gids vrij vermoeiend was. Het was weer flink zweten geblazen. Na een tijdje lopen kwamen we bij een uitzichtpunt. Erg mooi. Na een korte pauze zijn we verder gelopen naar een waterval waar we gezwommen en gegeten hebben. Hierna hebben we de trek voortgezet over rotsen die veel te glad waren, maar waar de gids geen enkele moeite mee leek te hebben. Wij daarentegen hadden het minder makkelijk en gleden beide voortdurend weg. Terwijl hij op slippers van 1 euro liep en wij op wandelschoenen. Toch waren we na een tijdje lopen aangekomen bij de boot om weer terug naar Koh Kong te varen. Bij aankomst was de dag nog niet om en hadden we mooi de tijd om naar de kapper te gaan. Dat werd wel weer eens tijd. Na wanhopig proberen uit te leggen hoe we het wilden (hij begrepen er niks van) is het resultaat toch verrassend goed gelukt.

Dit was het voor ons wat betreft Cambodja. De dag daarna zijn we namelijk de grens over gegaan, terug Thailand in. Zondag 6 december vliegen we namelijk van Bangkok naar Surat Thani om het zuiden van Thailand te ontdekken samen met vrienden van ons die ook aan het reizen zijn. Maar eerst wilden we nog een tussenstop maken in Trat, net over de grens in Thailand. Eenmaal daar aangekomen bleek hier echter weinig te beleven. Hier hebben we dus ook niks gedaan, maar dat geeft niet want in twee nachten Bangkok hadden we ook weinig zin. Momenteel zijn we onderweg naar Bangkok om daar onze vrienden te ontmoeten en ons klaar te maken op onze vlucht.

Dit betekent dat de blog er voor dit moment weer op zit. Als er weer nieuwe verhalen zijn houden we jullie uiteraard weer op de hoogte.

Groetjes