Vientiane, Pakse, Champasak, 4000 Islands en Siem Reap
21 november 2015 - Siem Reap, Cambodja
Hallo allemaal,
De laatste blog is alweer bijna twee weken geleden, dus hoog tijd voor een update. Momenteel zitten we alweer in Cambodja, maar eerst zullen we over zuid Laos vertellen. In Vientiane viel, zoals we al hadden gehoord, niet bijzonder veel te doen. Om te stad toch een kans te geven hebben we fietsen gehuurd om te stad te verkennen. Een paar mooie gebouwen en tempels, maar dat was het ook wel. Toch besloten we een dag extra te blijven om naar het Buddhapark te gaan vlak buiten de stad. Dit was wel mooi, maar duurde korter dan gedacht waardoor we de rest van de dag over hadden. De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan bij het hostel, wachtende op de nachtbus die we zouden nemen. Dat zou onze eerste nachtbus worden en na de nachttrein hadden we er best wel vertrouwen in. Dat viel echter een beetje tegen. In de bus waren weliswaar een soort bedden, maar deze waren ongeveer 1,60m lang en waren vrij krap, zeker aangezien we er met z'n tweeën in moesten. Languit was dus geen optie en echt lekker liggen ook niet, maar toch hebben we aardig wat kunnen slapen en waren we de volgende dag fit genoeg om de stad Pakse te verkennen. In deze stad was precies niks te doen. We hebben wel wat door de stad gelopen, maar er was gewoon niks. In de omgeving daarentegen was wel wat te doen, dus zijn we de volgende dag met een tour meegegaan om watervallen, koffie en thee plantages, en kleine dorpjes te bezoeken. De dorpjes stelden weinig voor, aangezien ze weinig authentiek meer waren en er zoveel toeristen kwamen dat de kinderen vooral bedelden om geld. Maar de rest van de tour was wel mooi, dus hebben we een mooie dag gehad. Na Pakse hebben we een eendaagse stop gemaakt in Champasak. Hier staat de Wat Phu, een ruïne onderdeel van het angkor rijk, die we graag wilden zien. Een mooie ruïne en een mooi begin voor de rest van het Angkor Rijk. Maar buiten deze ruïne was er verder wederom helemaal niks te doen. Toen we terug kwamen was het hele dorp uitgestorven dus zat de dag er weer op. Vanuit hier zijn we met de boot, de bus en weer met de boot naar de 4000 eilanden gegaan, onze laatste bestemming alweer in Laos. We zijn naar het eiland Don Det gegaan, het 'backpackers eiland". Hier heerst een erg ontspannen sfeer en de meeste backpackers gaan er om die reden ook heen. Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, dus hebben wij dat de eerste dag keurig gedaan. Maar omdat de afgelopen dagen in zuid Laos al redelijk rustig waren (er was niks), wilden we de volgende dag toch wel wat ondernemen. Hier hebben we dus wederom fietsen gehuurd om het eiland en een aangrenzend eiland te bekijken. Vooral op het andere eiland bleken bezienswaardigheden te zijn, in de vorm van twee watervallen. Hier waren we zo goed als de hele dag mee bezig, mede door de warmte en het gebrek aan knappe paden (ik wil het niet eens wegen noemen). De watervallen hier waren groter en stroomden harder dan we tot nu toe gezien hadden, wat deze dus wel bijzonder maakte. Het schijnt dat ik het regenseizoen het water hier zo hoog staat dat het niet eens echt meer watervallen zijn, maar meer woeste stroomversnellingen. Na deze lange, zweterige dag waren we wel toe aan een paar kleine biertjes. Helaas was ook in Don Det maar één kroeg en die was dicht, het zit niet mee. Toen hebben we die avond maar geskypt om een spandoek voor L. Bos te bedenken, aangezien hij nog steeds in leven is ook hij onderhand de 25 gepasseerd is. Het resultaat was weer prachtig. Door het gebrek aan uitgaan waren we de volgende dag wel fit voor een kayakking tour tussen de eilanden naar watervallen en om dolfijnen te spotten. Eén waterval die we bezocht hebben met de tour, hadden we zelf al gezien maar nu met gids met wat extra uitleg. De andere waterval was wel nieuw en ook weer groot en woest, dus indrukwekkend. Ook hebben we nog dolfijnen gespot! Dit zijn speciale zoetwater dolfijnen die alleen hier in de Mekong zwemmen. Het was weliswaar van veraf en een foto zat er niet in, maar we hebben ze weldegelijk gezien. Na een dag zijn we weer terug naar het eiland gakayakked, onder het genot van een prachtige zonsondergang. 'S avonds nog met iemand van de kayak tour een paar biertje gedaan, om de volgende dag weer verder te gaan met de reis. Op naar Cambodja.
De reis naar Cambodja was lang en inefficiënt. Opzich is dat niet nieuw in Azië, maar dit was toch wel het hoogte punt. Totaal zijn we 12 uur onderweg geweest, waarvan we daadwerkelijk maximaal 6 uur gereden hebben. Het langst moesten we wachten bij de grens, wat misschien wel 2,5 uur geduurd heeft. De corruptie hier was nog erger dan de grensovergang naar Laos, en we moesten meteen al betalen om het land uit te mogen (om de stempel te krijgen). Daarna is er op nog wel drie manieren geprobeerd extra geld los te krijgen bij de toeristen, wat bij sommige zeker gelukt is. Wij hoefden gelukkig op de stempel na alleen het visum te betalen. Die vanwege corruptie 5 dollar duurder is dan normaal. Eigenlijk moesten we ook nog een health check doen die 2 dollar kost. Deze hebben we kunnen omzeilen. Rond 20:00u kwamen we dan eindelijk aan in Siem Reap. Toen we de bus uit stapten werden we meteen belaagd door een groep tuktuk chauffeurs, die ons maar al te graag naar het centrum wilden rijden. Wij hadden besloten naar een bepaald hostel te gaan en vroegen aan één chauffeur of hij ons daarheen wilde brengen. Dat wilde hij, maar toch kwam hij de hele tijd met een verhaal aanzetten over een ander hostel. Wij hadden hier geen interesse in en uiteindelijk zaten we achterin de tuktuk op weg maar ons hostel, althans dat dachten wij. Want toen hij bij een hostel stopte, kwamen we erachter dat het niet het hostel was dat wij hadden gezegd. Hierdoor weigerden wij uit te stappen en na een woordenwisseling bracht hij ons nogal boos naar ons hostel. Heel vreemd allemaal en een slechte kennismaking met de tuktuk chauffeurs van Cambodja.
Zoals altijd zijn we de eerste dag de stad in getrokken om de stad te verkennen. Ook hier blijkt de stad zelf weinig te bieden overdag. Maar gelukkig hadden we bij het hostel een mooi zwembad en hadden we daar 's middags toch weer even onze rust gepakt. Daar kwamen we Nederlanders tegen van de busreis en die wilden wel een potje klaverjassen. Dat slaan wij natuurlijk niet af en dat was dan ook erg gezellig. 'S avond waren we op een of andere manier toch helemaal gesloopt en zijn we op tijd naar bed gegaan om de volgende dag topfit de Angkor Wat te bezoeken (de meeste en belangrijkste tempels en ruïnes van het Angkor rijk). We waagden ons toch maar weer aan een tuktuk die ons de hele dag rond zou rijden tussen de vele tempels daar, en dit bleek gelukkig wel een bijzonder aardige jongen te zijn. De tempels van Angkor Wat waren erg mooi en indrukwekkend, met de Angkor Wat zelf als hoogtepunt. Vanuit deze tempel hebben we ook naar de zonsondergang gekeken. In Siem Reap blijkt ook een levendig nachtleven te zijn, dus zijn we 'S avonds ook de pubstreet maar even gaan verkennen. Met twee jongens die we daar ontmoet hebben en door een mooie bierprijs (€0,50 voor een tapbiertje), hebben we een mooie avond gehad. Misschien wel iets te mooi, aangezien we die avond vogelspin en slang hebben gegeten. Vooral die spin was het ranzigste wat we ooit ggeten hebben, dat doen we nooit meer. De dag daarna hebben we rustig uitgekaterd bij het zwembad en verder weinig gedaan, om 'S avond alweer een terrasje te pakken in de pubstreet. Gelukkig was dit niet zo'n gekke avond als de avond daarvoor en waren we fit genoeg om te volgende dag de bus te pakken naar de volgende plaats, Battambang.
Momenteel zitten we in die bus en zijn we benieuwd wat Battambang ons zal brengen. Wat het ook is, in de volgende blog zullen we jullie weer op de hoogte brengen.
Groetjes
De laatste blog is alweer bijna twee weken geleden, dus hoog tijd voor een update. Momenteel zitten we alweer in Cambodja, maar eerst zullen we over zuid Laos vertellen. In Vientiane viel, zoals we al hadden gehoord, niet bijzonder veel te doen. Om te stad toch een kans te geven hebben we fietsen gehuurd om te stad te verkennen. Een paar mooie gebouwen en tempels, maar dat was het ook wel. Toch besloten we een dag extra te blijven om naar het Buddhapark te gaan vlak buiten de stad. Dit was wel mooi, maar duurde korter dan gedacht waardoor we de rest van de dag over hadden. De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan bij het hostel, wachtende op de nachtbus die we zouden nemen. Dat zou onze eerste nachtbus worden en na de nachttrein hadden we er best wel vertrouwen in. Dat viel echter een beetje tegen. In de bus waren weliswaar een soort bedden, maar deze waren ongeveer 1,60m lang en waren vrij krap, zeker aangezien we er met z'n tweeën in moesten. Languit was dus geen optie en echt lekker liggen ook niet, maar toch hebben we aardig wat kunnen slapen en waren we de volgende dag fit genoeg om de stad Pakse te verkennen. In deze stad was precies niks te doen. We hebben wel wat door de stad gelopen, maar er was gewoon niks. In de omgeving daarentegen was wel wat te doen, dus zijn we de volgende dag met een tour meegegaan om watervallen, koffie en thee plantages, en kleine dorpjes te bezoeken. De dorpjes stelden weinig voor, aangezien ze weinig authentiek meer waren en er zoveel toeristen kwamen dat de kinderen vooral bedelden om geld. Maar de rest van de tour was wel mooi, dus hebben we een mooie dag gehad. Na Pakse hebben we een eendaagse stop gemaakt in Champasak. Hier staat de Wat Phu, een ruïne onderdeel van het angkor rijk, die we graag wilden zien. Een mooie ruïne en een mooi begin voor de rest van het Angkor Rijk. Maar buiten deze ruïne was er verder wederom helemaal niks te doen. Toen we terug kwamen was het hele dorp uitgestorven dus zat de dag er weer op. Vanuit hier zijn we met de boot, de bus en weer met de boot naar de 4000 eilanden gegaan, onze laatste bestemming alweer in Laos. We zijn naar het eiland Don Det gegaan, het 'backpackers eiland". Hier heerst een erg ontspannen sfeer en de meeste backpackers gaan er om die reden ook heen. Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, dus hebben wij dat de eerste dag keurig gedaan. Maar omdat de afgelopen dagen in zuid Laos al redelijk rustig waren (er was niks), wilden we de volgende dag toch wel wat ondernemen. Hier hebben we dus wederom fietsen gehuurd om het eiland en een aangrenzend eiland te bekijken. Vooral op het andere eiland bleken bezienswaardigheden te zijn, in de vorm van twee watervallen. Hier waren we zo goed als de hele dag mee bezig, mede door de warmte en het gebrek aan knappe paden (ik wil het niet eens wegen noemen). De watervallen hier waren groter en stroomden harder dan we tot nu toe gezien hadden, wat deze dus wel bijzonder maakte. Het schijnt dat ik het regenseizoen het water hier zo hoog staat dat het niet eens echt meer watervallen zijn, maar meer woeste stroomversnellingen. Na deze lange, zweterige dag waren we wel toe aan een paar kleine biertjes. Helaas was ook in Don Det maar één kroeg en die was dicht, het zit niet mee. Toen hebben we die avond maar geskypt om een spandoek voor L. Bos te bedenken, aangezien hij nog steeds in leven is ook hij onderhand de 25 gepasseerd is. Het resultaat was weer prachtig. Door het gebrek aan uitgaan waren we de volgende dag wel fit voor een kayakking tour tussen de eilanden naar watervallen en om dolfijnen te spotten. Eén waterval die we bezocht hebben met de tour, hadden we zelf al gezien maar nu met gids met wat extra uitleg. De andere waterval was wel nieuw en ook weer groot en woest, dus indrukwekkend. Ook hebben we nog dolfijnen gespot! Dit zijn speciale zoetwater dolfijnen die alleen hier in de Mekong zwemmen. Het was weliswaar van veraf en een foto zat er niet in, maar we hebben ze weldegelijk gezien. Na een dag zijn we weer terug naar het eiland gakayakked, onder het genot van een prachtige zonsondergang. 'S avonds nog met iemand van de kayak tour een paar biertje gedaan, om de volgende dag weer verder te gaan met de reis. Op naar Cambodja.
De reis naar Cambodja was lang en inefficiënt. Opzich is dat niet nieuw in Azië, maar dit was toch wel het hoogte punt. Totaal zijn we 12 uur onderweg geweest, waarvan we daadwerkelijk maximaal 6 uur gereden hebben. Het langst moesten we wachten bij de grens, wat misschien wel 2,5 uur geduurd heeft. De corruptie hier was nog erger dan de grensovergang naar Laos, en we moesten meteen al betalen om het land uit te mogen (om de stempel te krijgen). Daarna is er op nog wel drie manieren geprobeerd extra geld los te krijgen bij de toeristen, wat bij sommige zeker gelukt is. Wij hoefden gelukkig op de stempel na alleen het visum te betalen. Die vanwege corruptie 5 dollar duurder is dan normaal. Eigenlijk moesten we ook nog een health check doen die 2 dollar kost. Deze hebben we kunnen omzeilen. Rond 20:00u kwamen we dan eindelijk aan in Siem Reap. Toen we de bus uit stapten werden we meteen belaagd door een groep tuktuk chauffeurs, die ons maar al te graag naar het centrum wilden rijden. Wij hadden besloten naar een bepaald hostel te gaan en vroegen aan één chauffeur of hij ons daarheen wilde brengen. Dat wilde hij, maar toch kwam hij de hele tijd met een verhaal aanzetten over een ander hostel. Wij hadden hier geen interesse in en uiteindelijk zaten we achterin de tuktuk op weg maar ons hostel, althans dat dachten wij. Want toen hij bij een hostel stopte, kwamen we erachter dat het niet het hostel was dat wij hadden gezegd. Hierdoor weigerden wij uit te stappen en na een woordenwisseling bracht hij ons nogal boos naar ons hostel. Heel vreemd allemaal en een slechte kennismaking met de tuktuk chauffeurs van Cambodja.
Zoals altijd zijn we de eerste dag de stad in getrokken om de stad te verkennen. Ook hier blijkt de stad zelf weinig te bieden overdag. Maar gelukkig hadden we bij het hostel een mooi zwembad en hadden we daar 's middags toch weer even onze rust gepakt. Daar kwamen we Nederlanders tegen van de busreis en die wilden wel een potje klaverjassen. Dat slaan wij natuurlijk niet af en dat was dan ook erg gezellig. 'S avond waren we op een of andere manier toch helemaal gesloopt en zijn we op tijd naar bed gegaan om de volgende dag topfit de Angkor Wat te bezoeken (de meeste en belangrijkste tempels en ruïnes van het Angkor rijk). We waagden ons toch maar weer aan een tuktuk die ons de hele dag rond zou rijden tussen de vele tempels daar, en dit bleek gelukkig wel een bijzonder aardige jongen te zijn. De tempels van Angkor Wat waren erg mooi en indrukwekkend, met de Angkor Wat zelf als hoogtepunt. Vanuit deze tempel hebben we ook naar de zonsondergang gekeken. In Siem Reap blijkt ook een levendig nachtleven te zijn, dus zijn we 'S avonds ook de pubstreet maar even gaan verkennen. Met twee jongens die we daar ontmoet hebben en door een mooie bierprijs (€0,50 voor een tapbiertje), hebben we een mooie avond gehad. Misschien wel iets te mooi, aangezien we die avond vogelspin en slang hebben gegeten. Vooral die spin was het ranzigste wat we ooit ggeten hebben, dat doen we nooit meer. De dag daarna hebben we rustig uitgekaterd bij het zwembad en verder weinig gedaan, om 'S avond alweer een terrasje te pakken in de pubstreet. Gelukkig was dit niet zo'n gekke avond als de avond daarvoor en waren we fit genoeg om te volgende dag de bus te pakken naar de volgende plaats, Battambang.
Momenteel zitten we in die bus en zijn we benieuwd wat Battambang ons zal brengen. Wat het ook is, in de volgende blog zullen we jullie weer op de hoogte brengen.
Groetjes
Maar vogelspin..........!!
Bbrrr.............